Monday, September 12, 2011

জীৱনৰ ভগ্নাংশ— ৯


গান্ধীৰ তিনিটা বান্দৰে যে মোক ঠেলা মাৰি দি দৌৰিবলৈহে হেঁচুকিছিলহি ময়ো একো ক’ব নোৱাৰাকৈ দৌৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলোঁ৷ হঠাৎ কিবা এটাত খুণ্দাখাই পৰি গ’লো৷ খকামকাকৈ জাপ মাৰি ঠিয় হৈ ক’ত নো খুণ্দা খালোঁ তাৰ উৎস বিচাৰোঁতে চকুত পৰিল হাতত তৰোৱালধাৰী এজন ব্যক্তি৷ মুখখন চিনাকি চিনাকি ক’ৰবাত যেন দেখিছোঁ অতিকে চিনাকি! কৃষ্ণই কানখোৱাক বিচাৰি মনৰ পৃথিৱীখন চলাথ কৰাৰ দৰে ময়ো মনৰ পৃথিৱীখনত ভুমুকিয়াই বিচাৰিলোঁ তেখেতৰ পৰিচয় চাৎ কৈ ৰৈ গ’ল মনৰ ঘোঁৰা (ঊষাই চিত্ৰলেখাই অঁকা চিত্ৰপটত অনিৰুদ্ধৰ চেহেৰাটো দেখি থৰ লগাৰ দৰে) একেবাৰে চিনাকি মুখ কাষ চাপি গ’লো তেখেতে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিলে— মোগলৰ সৈতে নৰিয়া গাৰেও মই দেশৰ সাৰ্বভৌমত্বৰ বাবে ৰণ কৰিছিলোঁ বিনা যুদ্ধে বেজিৰ আগত অহা মাটিও এৰি দিব বিছৰা নাছিলোঁ (মনতে ভাবিলোঁ বপুৰাই কৌৰৱৰ কথা কৈ উদাহৰণ দিছে ছোৱা!)সেই দেশৰ বীৰ সন্তানবোৰে এতিয়া আকৌ বদনৰ দৰে (অ এওঁ তাৰমানে দূৰৰ পৰা হ’লেও দেশৰ ভূ ৰাখিছে তাৰমানে) দেশখন আনৰ হাতত গতাব বিচাৰিছে দেখা নাই ৬৬৫ একৰ মাটি কাৰোবাক দি দিছে কিবা এটা কৰা৷
ময়ো গুজৰি উঠিলোঁ— কিয় নিদিব৷ দেখা নাই সেই দেশৰ মানুহ নহ’লে এই মুলুক এখন্তেকো নচলে৷ শাক-পাচলি উৎপাদনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ঠেলাৱালা, ৰিক্সাৱালা, কাম কৰা বনুৱা দেখোন সেই দেশৰ পৰাই অহা৷ দেখা নাই উৎপল দাই আঁকিছে— এদিনটো এই গোটেই দেশেই সেই দেশৰ অধীন হ’ব!... হাঃ হাঃ হাঃ মোৰ হাঁহি শুনি তেখেত বিব্ৰত হ’ল কিবা এটা ক’বৰ বাবে মুখ মেলিব বিচাৰিছিল৷ মই এখন্তেকো সময় নিদি তেখেতৰ চোলাটো দাঙি চালোঁ তাতো ঘাঁ কিবা নতুন ধৰণৰ পোকে কিলবিলাই আছে ক’লো— দৌৰক নহ’লে পিছ পৰি যাব ঘাঁ টুকুৰাও বাঢ়িছে আপোনাৰ৷ মোৰ সময় নাই দৌৰিব লাগে, ঘাঁ টুকুৰা বাঢ়িছে দেখা নাই তাতে নদীবান্ধৰ টৰ্বাইনবোৰ আকৌ ঘূৰাই আনিছে আকোঁৰগোজ, বৃহৎ নদীবান্ধ হ’বই বিভিন্ন সংগঠনে বিৰোধিতা কৰিছে হাঃ হাঃ হাঃ তেখেতে কিবা এটা কোৱাৰ আগতেই মই দৌৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলোঁ আচলতে মই বাৰু তেখেতৰ পৰা পলালোহে নেকি???...

No comments:

Post a Comment